Weet u al wat u gaat stemmen? Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart? Wij nog niet. We komen er niet uit. We weten niet goed welke partij het best de verzorgingsstaat van de toekomst kan ontwikkelen. Want dat is waar het om draait op 21 maart. In het vierde jaar na de decentralisaties mogen de politieke partijen hun visie op het sociale domein verkopen. Na vrij hectische jaren van leren en ontwikkelen kunnen we eindelijk vooruit kijken. Waar willen we naar toe? Wat willen wij als gemeente voor verzorgingsstaat zijn? Waar gaan we het lokaal anders, beter, innovatiever doen? Waar gaan we het verschil maken? Geen geringe opgave. Om een weloverwogen keuze te maken letten wij de komende weken op de volgende drie punten:

1: Hoe integraal is het verkiezingsprogramma?

Een eerste blik op de verkiezingsprogramma’s doet vermoeden dat de decentralisaties nooit plaats hebben gevonden. Er is een hoofdstuk voor werk, een hoofdstuk voor onderwijs, een hoofdstuk voor zorg, een hoofdstuk voor jeugd en een hoofdstuk voor inkomen. De belofte van integraal werken lijkt verder weg dan ooit. De oude verkokerde wereld tekent zich netjes af in de inhoudsopgaven van de programma’s. Daarom speuren wij de komende dagen de programma’s af op slimme integrale combinaties. Welke programma bevat de slimste combinaties tussen wonen en zorg, tussen inkomen en welzijn en tussen schulden en jeugdzorg en tussen onderwijs, inkomen armoede en werk?

2: Is het programma Maslow proof?

De afgelopen 20 jaar hebben we de bodem van de Pyramide van Maslow verwaarloosd. Verreweg het grootste aanbod van zorg, welzijn en sociale zekerheid is gericht op ontplooiing. Wij komen nog veelvuldig jobcoaches, en budgetbeheerders tegen die aan gezinnen sleuren zonder dat de basis op orde is. Wonen, inkomen en schuldsanering zijn voor veel mensen in problemen nog steeds moeilijker toegankelijk dan bijvoorbeeld psychische zorg en onderwijs. Veel mensen krijgen niet de rust en zekerheid die nodig is om gezond te leven maar ze krijgen wel de zorg om de stress die dit met zich meebrengt te compenseren. Armoede beleid houdt armoede de in stand. Wij denken dat een grote groep mensen een bredere basis nodig heeft dan we tot nu toe bieden. Daarom gaan wij op zoek naar die partij die bestaanszekerheidsbeleid kan waarmaken.

3: Kopen ze er geen lantaarnpalen van?

Een van de grote vragen voor de decentralisaties was of gemeenten geen lantaarnpalen van zorggeld gingen kopen. Dat is nergens gebeurd, en inmiddels kunnen we die vraag bijna omdraaien. Moeten gemeenten tekorten op jeugd en werk en inkomen compenseren met geld voor de publieke ruimte? Wij zoeken dus naar die politieke partijen die vooruit kunnen denken in plaats van achteraf reageren op tekorten. Partijen die de oude vraag rond het beheersen van de zorgkosten kunnen omdraaien en praten over investeren in de zorg. Dat zijn partijen die integrale financieringsmodellen kunnen ontwikkelen waarmee ze kunnen investeren in de bodem van de verzorgingsstaat. Want die bodem is aan een grondige herstructurering toe.

Waar let u op de komende verkiezingen? Onze tip: Ga voor de verzorgingsstaat van de toekomst!

 

Deze Column verscheen eerder in Zorg&Welzijn

Delen: